Orhan Pamuk'un kitabında konu edilen İzmitli kim?

Türkiye garip modalar üretme ülkesi…
Neden böyle düşünüyorum!
Çünkü toplumun hemen her kesiminde Orhan Pamuk ile “Kitabını okuyamıyorum…”düşüncesi hakim!
Evet çok ilginçtir ancak, genci yaşlısı, kültürlüsü, kültürsüzü, sonradan görmesi, dönmesi hemen her kesimden bir çok insan Orhan Pamuk’u okuyamamaktan şikayet ediyor.
Kimisi; “kasvetli…”, kimisi “ağır yazıyor” yorumları yapıyor!
Çoğunun söylediği ise “İlk 10-15 sayfa okuyorum, sonra kitabı bırakıyorum…” oluyor.
Ben ise Orhan Pamuk’u son satırına kadar okuyanlar kısmındayım!
Hem de severek, isteyerek, ilgi ve merakla okuyanlar…
“Beyaz Kale’yi “ iki ya da üç kez okudum…
“Kar”, “Benim Adım Kırmızı’da” ilgimi çeken kitaplar arasında yer aldı.
Özellikle “Kar’da” Türkiye’nin siyasi olaylarının farklı gözle analiz edilmesini ortaya çıkarmıştı.
Orhan Pamuk’un yazarlığı için üretilen bahaneler, kitap okumayı bilememekten kaynaklı olduğunu düşünüyorum.

****

Nobel Ödüllü yazar Orhan Pamuk’un son kitabı “Masumiyet Müzesi’ni” okuyorum.
Kitabı ilk çıktığı günlerde almıştım!
Ancak öncelik verdiğim kitaplar nedeniyle sıra anca geldi.
Saygı Öztürk’ün “Ergenekon”, Benazır Butto’nun yazdığı; “Doğu’nun Kızı” kitaplarını bitirdikten sonra “Orhan Pamuk’un” son kitabına başladım.
Kitabın sayfasını ilk açışta 150. sayfaya nasıl geldiğimi anlayamadım bile…
Roman’da konu edilen “Kemal ve Füsun’un aşkı" çok farklı anlatılmış. 
Kemal’ın Füsun’un kızlığını bozup sevişmesiyle başlayan serüveni…” ilgiyle okuyorum ve tavsiye ediyorum.
Orhan Pamuk son kitabını farklı bir bakış açısıyla yazmış.
Kitabı okurken konu edilen objeler, İstanbul, Çukurcuma’da 2010 yılında açılması planlanan, kitabında adını taşıyan “Masumiyet Müzesi’nde” sergilenmesi düşünülüyor.
Zaten kitap, daha çok bu müzenin rehberi gibi bir şey…




Bu yazıda konu edeceğim olay Orhan Pamuk’un romanın güzelliği ve lezzetinden ziyade, kitapta bir İzmitli’nin satır arasında da olsa geçmiş olmasıdır.
O kişi; hepimizin çok yakından tanıdığı, bildiği ve sevdiği bir isim, sevgili dostum, Fenerbahçeli Avni Kalkavan’dır.
Geçen yıl aniden vefat eden Avni Amca,  Orhan Pamuk’un kitabında konu edilmiş.
Kitabın o satırını okurken, Avni Amca ile Trabzon'da yaşadığımız o güzel anılar gözümün önünden geçti.
Avni Kalkavan ile aynı gazetede çalıştığımız dönemlerde de çok anılarımız oldu.
Birlikte çalıştık, maçlara gittik, geziler yaptık.
Ölümünden birkaç gün önce yolda karşılaştığımızda şakalaştık, gülüşüp, hasret giderdik!
Avni Kalkavan, şimdi de karışıma Nobel Ödüllü yazarın eserinde çıkıyor.
Üstelik çok tartışılan, sorgulanan ve yargılanan Orhan Pamuk’un kitabında…
Bu kitabı tavsiye ederim.
Mutlaka okuyun.