Sorun benim ön yargılarım mı?

Erol Günaydın ile evinde yaptığım bir sohbette; “Mahsun Kırmızıgül’ü Yılmaz Güney’e benzetiyorum...” dediğinde garipsemiş ve “Yapma hocam, Mahsun kim? Yılmaz Güney kim?” demiştim.
Beyaz Melek Filmi’nde birlikte oynadıkları için daha yakından tanıdığını ve bu görüşünü tecrübelerine güvenerek söylediğini de sözlerine eklemişti...

* * *

Her ne kadar sinema eleştirmenleri ve otoriteleri Beyaz Melek’i tasvip etmeseler de, ben beğendiğimi saklamak istemiyorum.
Film Türkiye’nin çok önemli bir gerçeğini yansıttığı ap açık ortada...
Kaldı ki filmi izledikten sonra Mahsun Kırmızıgül’ün hakkındaki düşüncelerim ciddi öldü de değişti.
Sanki o bizim bildiğimiz “arabesk” tavırlarından uzaklaşmış, biraz da olsa siyaset katarak güzel bir film ortaya çıkarmıştı.
Kaldı ki ilk filmiydi...
Bu tarzdaki girişimlere saygı duymamız gerektiğine inanan bir kişiyimdir!

* * *

Geçenlerde İstanbul’da birkaç arkadaşla birlikte tiyatrocu Yasemin Alkaya’nın işlettiği “5. Kat Kafe’de” Mahsun Kırmızıgül ile karşılaştık.
Televizyon konusunda özürlü olan “ben”, Yasemin Alkaya’nın kim olduğunu ilk kez o gün yazar arkadaşım Ayşe Burcu’dan öğrendim.
Aynı zamanda Cihangir’de kafe işleten Alkaya’nın çok iyi bir oyuncu olduğunu öğrendiğimde utançtan masanın altına girdim.
Hatta filmleri dahi varmış!
O gece içtiğim viskinin tadını bile o utanç ile alamadım.
Mahsun Kırmızıgül’de Yasemin Alkaya’nın davetlisi olarak birkaç arkadaşıyla birlikte aynı mekandaydı.
Masalar öylesine iç içe girmişti ki, Mahsun Kırmızıgül ve Yasemin Alkaya’yı tanıma fırsatı bu ortamda kendiliğinden doğdu.
Hayatım boyunca hiçbir şarkısını dinlemediğim bir insanı tanıdıkça ön yargılarım azaldı.
Filmine giderken dahi “of puf” eden “ben” gecenin sonunda arkadaşlara dönüp; “Ya ben Mahsum Kırmızıgül’ün bu kadar nitelikli ve vizyonlu olduğunu tahmin etmiyordum...” dedim.
Mahsum, konuşurken hem Erol Günaydın’ın görüşleri hem de Amerikalı bir dostumun bana sürekli söylediği “Sen tam bir Türk gibi davranıyorsun!” sözleri aklıma geldi.
Zaman-zaman hepimizin yaptığı en büyük yanlış, insanları tanımadan, iç dünyalarını bilmeden yanlış düşüncelere kapılmak!
Mahsun Kırmızıgül, benim dünyam da Yılmaz Güney olamasa bile kesinlikle “arabesk” olmadığı kesinleşti...
Ancak madalyonun bir diğer yüzü var ki, bu insanların kendilerini kamuoyuna nasıl yansıttığıyla ilgili...
Belki de sorun benim ön yargımda değil, ortaya çıkan fotoğrafta...